چند وقت است که بازار عشق و عاشقی توی  وبلاگستان خیلی داغ است. توی بعضی از وبلاگها آدم واقعا از آتش عشق می سوزد. خلاصه من هم حسودیم شد و این شعر رو برای عزیزترینم نوشتم.آخه دوره عشق و عاشقی ما اینترنت به این همه گیری نبود که ما بهم میل بزنیم، یا چت کنیم یا وبلاگهای سوزناک بنویسیم، ولی ماهی رو هر وقت از آب بگیری تازه ست.

چنددقیقه دیگر وقت داری
                              تا به من نگاه کنی
                                                      به من،
                                                                به چشمانم،
و به قلبی که تنها برای تو می تپد
                                                این شب و این باران
                                                و تو
چند دقیقه دیگر وقت داری
تا به من نگاه کنی
                                   پیش از آنکه کاملا تمام شوم ...



                                                                       ( آنتوان دوسنت اگزو پری )